adriennenijssen

Ga naar de inhoud

Hoofdmenu

Recensies Vlucht

Boeken > Vlucht

Zij aan Zij, 07-2016, Karin Giphart
In haar inmiddels vijfde roman, Vlucht, neemt Adriënne Nijssen je mee naar Kenia, ten tijde van een relatiecrisis. Margriet  was achttien toen ze iets met de oudere Inge kreeg. Ze trok al vrij snel bij haar in, maar na vele jaren lijkt het vuur te zijn gedoofd. Ze boekt een vlucht naar Nairobi om daar drie maanden zonder haar vrouw na te denken over zichzelf en hun leven.
In een land waar je pasta per ons koopt, omdat het zo duur is (maar niet voor een Nederlander), huurt ze huisje in een guesthouse. Daar ontmoet ze Medine die haar Daisy noemt. Ze valt als een blok voor haar, maar Medine wil er niet aan toegeven.
De beschrijvingen van het dagelijkse leven in Awasi en omstreken voelen echt, maar ook vrij standaard. Eigenlijk precies wat je van een ongelijk verdeeld Afrikaans land verwacht. Geen stromend water, legioenen muggen, brulkikkers, de enorme gastvrijheid  van arme mensen, het zingen in de kerk, maar ook een zeer negatieve houding ten aanzien van homoseksuelen.
Margriet gaat werken in en kindertehuis, adopteert een kind en regelt en passant dat een homoseksuele barman met een lesbische dame trouwt, zodat ze hun eigen levensstijl zonder argwanende ogen kunnen voortzetten. Want alleen zijn in Kenia is geen wenselijke  situatie. En homoseksueel al helemaal niet.
Nijssen weet alle strubbelingen van een falende relatie knap te beschrijven, waarmee ze laat zien dat ze de psyche van de mens goed weet te doorgronden. De roman leest makkelijk weg wat een teken is van een bekwame pen. Ze durft ook de nare kanten van  Margriet te belichten, waardoor deze soms onhebbelijk maar ook menselijk wordt. Zeker het moment dat ze het naakte lichaam van de slapende Medine kust, kan als grensoverschrijdend worden geinterpreteerd. Wat er nu precies misging in de relatie en of Margriet  Inge nog een kans wil geven of ermee gaat stoppen, zullen we hier natuurlijk niet verklappen.

Amarant, oktober 2016, Heldine Dunlop
Het laatste boek van Adriënne Nijssen, Vlucht, is een fijn boek om te lezen. Je moet er wel je hoofd bijhouden want  er komen veel personages in voor. Zelf heb ik dus, achteraf, een lijstje gemaakt van iedereen die een rol van betekenis had in het verhaal. Daarna had ik echt een beter zicht op het verloop van de gebeurtenissen en kan ik nu vertellen waarom het fijn  is om te lezen en wat het met mij deed.
Margriet de hoofdpersoon gaat voor drie maanden naar Afrika, Kenia om precies te zijn. Zij doet dat omdat dat land al heel lang een grote aantrekkingskracht op haar uitoefent en ook omdat haar relatie met Inge, waar ze al heel lang mee samen is en met  wie ze ook getrouwd is, in een nogal deplorabele staat verkeert en ze wil uitzoeken wat ze daarmee wil. En als laatste wil ze ontdekken hoe het in Kenia met het homo- en lesbische leven gesteld is.
Margriet wil proberen drie maanden die ze in Kenia  zal doorbrengen met vrijwilligerswerk in te vullen.
Al heel snel na aankomst in Awasi ontmoet Margriet Medine, een prachtige dame uit de slums van Nairobi. Margriet valt als een blok voor haar maar moet snel na de eerste ontmoeting weer afscheid  nemen omdat zij elders werk gaat doen. Later in het boek verschijnt Medine weer ten tonele en maakt Margriet, die door Medine Daisy genoemd wordt, nog spannende en ontroerende dingen met haar mee. Het vrijwilligerswerk dient zich al vrij snel aan. Margriet  gaat werken in een weeshuis. Op de markt van Awasi heeft ze Asella ontmoet, die haar dit vrijwilligerswerk aanraadt. Via haar start Margriet ook een zeepproject voor vrouwen zonder echtgenoot, waarmee ze zelf een klein inkomen kunnen genereren. Bovendien  ontmoet Margriet via Asella nog veel andere mensen, die haar helpen om het leven in dit Afrikaanse land te leren kennen.
Wat betreft de kennismaking met het homo- en lesbische leven maakt Margriet heel veel mee in die drie maanden. Via tuk-tuk driver  Sammy komt ze in aanraking met Vincent die in een bar werkt en graag met Margriet zou willen trouwen om een dekmantel te hebben voor zijn leven als homo. Want openlijk homo of lesbisch zijn in dit land is vrijwel uitgesloten. Dat huwelijk gaat natuurlijk  niet door, maar via Margriet ontmoet Vincent wel een lesbische zwarte vrouw Abana, waarmee hij een huwelijk aangaat dat voor hen beider leven een prachtige oplossing is.
En tijdens al deze bezigheden en activiteiten van Margriet spelen natuurlijk  de zorgen en bedenkingen omtrent Margriets relatie met Inge mee, die al die tijd in Nederland is en op de achtergrond in haar hoofd zeer aanwezig is, wat Margriet niet altijd even aangenaam vindt. De gedachten over de toekomst schieten van blijven naar  verlaten, van mooie herinneringen naar nare eigenschappen. Hoe dit afloopt? Dat is natuurlijk wat jij als lezer zelf moet ontdekken!
Mijn ervaring met deze kant van het verhaal is dat ik zelf ook nogal heen en weer werd geslingerd en met Margriet  meedacht over de toekomst van de relatie.
Tot slot… waaróm is dit verhaal verder nog fijn om te lezen? Daar zijn verschillende redenen voor: het leest vlot, het houdt je in spanning over de afloop, een aantal personen in het boek gaan voor  je leven, anderen wat minder, maar die hebben dat ook niet zo nodig en een extra reden voor mij en misschien ook wel voor anderen is dat ik Adriënne heb gevolgd toen ze voor research voor dit boek zelf een reis maakte naar Kenia. Ik heb toen haar reisverslagen  gevolgd. Dit boek is een erg leuke aanvulling daarop. Adriënne is natuurlijk absoluut niet Margriet, maar overeenkomsten zijn er wel en dat geeft een extra dimensie aan het verhaal.

Terug naar de inhoud | Terug naar het hoofdmenu